Friday, April 22, 2016

փայլուն փոշի եղած


ես կապտուկներով պատված
խոցելի կենդանի եմ

չկպնես ինձ

ուղղակի արի ինձ մոտ
ու թող
լսեմ քո շունչը
որ օվկիանոսի ալիքներ են
տանում բերում
մարմնիս մեջ

ես հասած միրգ եմ
քո ձեռքերի մեջ աճեցրած
անպարտելի
անպատռելի

արի ու ինձ ոչնչացրու նորից
թող ցնդեմ ու լուծվեմ
քո մարմնի մեջ
քո կողքը

ես մարմին չունեմ

ես անմարմին գոյություն եմ
ջրի մեջ շնչող մամուռ
սահուն մի բան
գունավոր եռանդ
երկինք անսահման

արի ու փչի ինձ
որ սողամ վեր
դեպի տիեզերք
ու դառնամ աստղեր աղացած
ու գոռամ ու գոռամ
հաճույքի ցավից

ետ ընկնեմ երկիր մոլորակ
փայլուն փոշի եղած

No comments:

Post a Comment